Het lijkt wel de titel van een kortverhaal, of zelfs een roman.
Nog niet echt duidelijk wel genre het is, misschien een thriller, als ge moogt afgaan op de kille avonden.
Tis nog effe wennen, rondlopen in zo'n een miljoenen stad (7 om exact te zijn). Met verkeer dat tegelijk gestructureerd lijkt en compleet chaotisch verloopt: er wordt braaf aan de rode lichten gestopt, maar eens groen is de gehele rijbaan terbeschikking om zo snel mogelijk voorliggers voorbij te geraken. Bij het oversteken van eenrichtingsstraten kijk ik toch nog even de andere kant op, voor het geval iemand besloten heeft dat ie er zo nog rapper geraakt.
Ik heb wel geluk: ik woon op een tiental minuten van het kantoor van CENSAT, dus kan elk ochtend rustig te voet naar m'n werk (wel goed uitkijken dus). Daar zitten een hoop gemotiveerde jonge mensen bijeen die dezer dagen razend druk bezig zijn handtekeningen te verzamelen om een referendum te kunnen organiseren. Meer hierover later.
Ikzelf probeer hiertussen wat op snelheid te komen, het lijkt alsof ik nog in een lagere versnelling zit wanneer ik de geanimeerde gesprekken zo goed als mogelijk probeer mee te volgen.
Das normaal natuurlijk dat het effe duurt voor ik mee ben, dus werk ik me ondertussen wat in in de thema's waar zij mee bezig zijn: petroleum, agrocombustibles (biobrandstof), en de export van palmoil naar Europa, en wat dat voor gevolgen heeft voor lokale gemeenschappen hier (lap, wéér iets dat ge niet meer gaat kunnen aankopen binnenkort). Daar hoort ge ook nog wel meer over.
De komende dagen hoop ik mijn actieradius hier wat verder uit te breiden: de lokale marktjes op zoeken om inkopen te doen en zo wat beter in de sfeer van de stad te komen.
Nog niet echt duidelijk wel genre het is, misschien een thriller, als ge moogt afgaan op de kille avonden.
Tis nog effe wennen, rondlopen in zo'n een miljoenen stad (7 om exact te zijn). Met verkeer dat tegelijk gestructureerd lijkt en compleet chaotisch verloopt: er wordt braaf aan de rode lichten gestopt, maar eens groen is de gehele rijbaan terbeschikking om zo snel mogelijk voorliggers voorbij te geraken. Bij het oversteken van eenrichtingsstraten kijk ik toch nog even de andere kant op, voor het geval iemand besloten heeft dat ie er zo nog rapper geraakt.
Ik heb wel geluk: ik woon op een tiental minuten van het kantoor van CENSAT, dus kan elk ochtend rustig te voet naar m'n werk (wel goed uitkijken dus). Daar zitten een hoop gemotiveerde jonge mensen bijeen die dezer dagen razend druk bezig zijn handtekeningen te verzamelen om een referendum te kunnen organiseren. Meer hierover later.
Ikzelf probeer hiertussen wat op snelheid te komen, het lijkt alsof ik nog in een lagere versnelling zit wanneer ik de geanimeerde gesprekken zo goed als mogelijk probeer mee te volgen.
Das normaal natuurlijk dat het effe duurt voor ik mee ben, dus werk ik me ondertussen wat in in de thema's waar zij mee bezig zijn: petroleum, agrocombustibles (biobrandstof), en de export van palmoil naar Europa, en wat dat voor gevolgen heeft voor lokale gemeenschappen hier (lap, wéér iets dat ge niet meer gaat kunnen aankopen binnenkort). Daar hoort ge ook nog wel meer over.
De komende dagen hoop ik mijn actieradius hier wat verder uit te breiden: de lokale marktjes op zoeken om inkopen te doen en zo wat beter in de sfeer van de stad te komen.
2 comments:
Aha ! Ge zijt er ! Hopelijk is de reis vlot verlopen en went het snel in de grote stad :)
Ik zal Gartje (ook) alvast verwittigen da je er bent, dan is ze gerust :)
Tot laters,
Iris
ja ik ben er, alles 'goed' zeg maar tegen Gartje :-)
Post a Comment