Tot voor een paar jaar werd het als dé oplossing naar voor geschoven voor ons brandstof probleem: biobrandstof. We gingen onze benzineslurpers voederen op biobrandstof en daardoor ineensklaps zowel het probleem van het nakende olietekort als de klimaatswijziging oplossen.
Niet dus: het idee dat olie (wat je in sé maar uit de grond moet pompen) kan vervangen door een andere brandstof die je eerst nog moet kweken en waarvoor wegens je gulzigheid het hele aardoppervlak moet volplanten, leek op z'n zachtst gezegd een absurd.
Of toch ten minste voor sommige visionaire geesten die er al voor waarschuwden nog voor dat de mexicanen de prijs van hun tortillas de lucht zagen inschieten. Anderen, waaronder diegene die binnen de EU de plak zwaaiden, deden er iets langer (een jaar of twee-drie) over om tot dezelfde conclusie te komen.
Er wordt dan ondertussen wel gesproken over tweede en derde generatie biobrandstoffen, die dergelijke problemen niet *zouden* hebben, maar dat klinkt allemaal mooi natuurlijk.
In de realiteit worden er dankzij die 'nieuwe vraag' vanuit Europa, overal ter wereld grootschalige plantages opgezet om daaraan te voldoen.
In Colombia gaat het dan over suikerriet om ethanol te maken, of Afrikaanse palm voor biodiesel. Om een idee te hebben hoe reel en ingrijpend die plannen zijn: in Colombia alleen al voorziet men om in de komende jaren zo'n 3,5 miljoen hectaren in gebruik te nemen. Stel u voor: een gebied groter dan België en Luxemburg bij elkaar, wordt vrijgemaakt om er een monocultuur als Afrikaanse palm neer te planten, kilometers en kilometers na elkaar. Dat dat problemen met zich meebrengt, lijkt nogal evident: ontbossing, gedwongen verplaatsing van de aanwezige bevolking, uiteraard met het nodige geweld van paramilitairen en doden tot gevolg. En achteraf kan je de bestaande biodiversiteit wel goedendag zeggen: het is in zo'n plantage oorverdovend stil want ook de beestjes besluiten dat het ergens anders minder eentonig is. Plots nie meer zo 'bio' te noemen die brandstof...
Relevante lectuur:
Friends of the Earth International, September 2008: 'Fuelling destruction in latin america: the real price of the drive for agrofuels'
MO* paper: 'Betalen de armen de prijs van een slecht beleid? Biobrandstoffenbeleid, duurzame ontwikkeling en eerlijke handel'
Broederlijk Delen: 'FAQ: Biobrandstoffen en de klimaatopwarming'
No comments:
Post a Comment